Балагыз кайсы авазны әйтә белми?
“Һ” авазын әйтергә өйрәнү
Һә – һә – һәйкәл
Хә -хә – хәтер
Ха – ха – халык хәтере
Һа – һа – һаман
Әһә – әһә- әһәмият
Һа – һа – бәһа, бәһасе күпме?
Һа – һа – аждаһа
Һәр – һәр – һәрбер бала
Һир – һир – Таһир – Зөһрә.
Һу – һу – һушымны алды.
Хо – хо – холысыз
Һәр – һәр – шәһәр
Һө – һө -һөнәр
Һа – һа – баһадир
“Һәмзә” не әйтергә өйрәнү
Тәэ – тәэ – тәэсир итү
Тәэ – тәэ – тәэмин итү
Маэ – маэ – маэмай өрә
W авазын әйтергә өйрәнү
Ва – ва – Вагыйзның ватаны
Башлана бер авылдан.
***
Вә – вә – Вәлигә – Вәзирә,
Вә – вә Вәсимгә – Вәсилә.
“С” авазына күнегүләр
Са – са – Са – ния суга бара.
Са – са – сабын
Сабын белән юын.
Са – са – Сара сабын ала.
Сара сабын ярата.
Суда, суда,
Суда йөзәләсеңме?
Ык суының салкынын
Йөзми сизәләсеңме?
Бас әйдә, Өммегөлсем,
Идәннәре бөгелсен.
Басуда әти кар суы тота.
Сусыз игеннәр үсми.
Сә – сә – сәгать тиз йөри.
Сә – сә – Сәлим сине сагынган.
Са – са – Сабада ел саен сабан туе ясыйлар.
Са – са – Салаватның абыйсы солдат булган.
Мин сандугач, син карлыгач.
Су – су – сулагай кулын селти.
Сара апа сыер сава.
Савыт – саба шалтырый.
Сөйләнә – сөйләнә сагыз кебек сылана.
Са – са – савым сыеры сөтне яхшы бирә.
“Ч “ авазына күнегүләр
Чу – чу – Чулпан чана шуа.
Ча – ча – чалбар миңа килешә.
Че – че – чебен.
Чебен тимәс чер итәр.
Чи – чи – чиләк.
Чияле чиләк.
Чиләк – чиләк җыйган җиләк.
Сандугач чут – чут сайрый.
Елгадан чабак, чуртан тотабыз.
Чы – чы- чыршы
Чыршыга чыпчык кунмый.
Чыпчыклар чыркылдаша.
Чә – чә – чәбәк.
Чәбәк – чәбәк итәбез.
Чу – чу – чума.
Чума үрдәк, чума каз.
Чаптар атлар шәп чаба.
Әнием чигү чигә.
Бер чынаяк чәй эчтем.
“Ш” авазына күнегүләр
Ша – аш – шалаш
Шалашта малайлар шаяра.
Шалашта кызлар аш ашый.
Тышта шау – шу киләләр.
Шо – шо – шома шарлар очалар.
Шамил таудан чана шуа.
Шыгыр – шыгыр килә карлар
Шы – шы – шырпы бик куркыныч.
Аның белән шаярма.
Ша – ша – шабыр тиргә төшеп,
Шайба куган ди Шамил.
Кулларын шап – шоп китереп,
Шаярып кул чабалар.
“К” авазына күнегүләр
Ка – ка – кабак
Кабак кайда үсә?
Кабак бакчада үсә.
Ка –ка – карбыз
Карбыз кызыл була.
Ка – ка – кавын.
Кавын тәмле була.
Карама кабыгы каты була.
Кыш көне салкын да соң.
Күк күгәрчен.
Күке бала чыгармый.
Карасы кара, агы ак.
Кара карга чеби урлаган.
Саесканнар карак була.
Камил кармак белән балык тота.
Касыйм картаны яхшы белә.
Кәрим каты бал капкан.
Солдат керфек тә какмый,
Чикләрне саклый.
Ка – ка – кара, кара карга,
Кара каргалар килгән.
Аклы – каралы саескан очкан да очкан.
“Р” авазына күнегүләр
ра – ра – ра – ра – радио
Радио матур сөйли.
Ул радио сатып алган.
Ур – ра , ур – ра бер бура
Безнең бакчада тора.
Ра – ра – Рамил русча сөйләшә.
Кара, кара, Радик баганага менеп бара.
Рә – рә – рәхәтләнеп рәсем ясап ятабыз.
Ра – ра – ракета
Ра – ра – район.
Мин ракетада очам.
Рамазан районга барган.
Кадакка дип бәргән идем,
Туры килде бармакка.
Балыкка дип барган идем,
Чүп эләкте кармакка.
“З” авазына күнегүләр
За – за – Заман
Зи – зи – Зифа
Заман зур
Зә – зә – Зәнфирә
Зәнфирәнең дусты Зөлфия
Зифа зирәк.
За – за – затлы
Затлы зонтик.
Зәйтүнәнең күзе зәңгәр.
Азат зирәк бала.
Зөбәрҗәт, Зөһрә, Заһир.
“ЗС” авазларына күнегүләр
Язса,
Азат язса, матур яза.
Сыз – са
Син сызсаң, туры сызасың.
Уз – са
Әйдә, узсаң уз инде
Туз – са
Кортлар тузса чагалар
Йөз – сә
Балык йөзсә, шәп йөзә
Түз – сә
Түзсә дә түзәр икән.
“Һ” авазына
һоп – һоп, туп һавага сикерә
Һоп – һоп, Баһау туплы уйный
“Һау – һау” диеп этләр өрә.
Таһир һаман шәһәрне сагына.
Һавада бер торна күрдем.
“Һәш – һәш” диеп мал куалар.
Зөһрә, зәһәр, Мәһди.
“Й” авазына күнегүләр
Йә – йә
Яшеннәр ялт – йолт килә.
Юлга чыксаң елама.
Бала егыла – егыла егылмаска өйрәнә.
Йы – йы елак, ертык колак.
Кара елан юлда ята.
Юынмаган бала шапшак була.
Йо – йо – йокы.
Йокы тәмле була.
Без йоклаганда үсәбез.
Йо – йо – йомшак
Йомшак юрган
Тавык йомры йомырка салган.
“Ж” авазына күнегүләр
Жу – жу – жу итте
Йөрәгем жу итеп китте.
Безнең журнал бар.
Журналда билгеләр бар.
“Һ” авазын әйтергә өйрәнү
Һә – һә – һәйкәл
Хә -хә – хәтер
Ха – ха – халык хәтере
Һа – һа – һаман
Әһә – әһә- әһәмият
Һа – һа – бәһа, бәһасе күпме?
Һа – һа – аждаһа
Һәр – һәр – һәрбер бала
Һир – һир – Таһир – Зөһрә.
Һу – һу – һушымны алды.
Хо – хо – холысыз
Һәр – һәр – шәһәр
Һө – һө -һөнәр
Һа – һа – баһадир
“Һәмзә” не әйтергә өйрәнү
Тәэ – тәэ – тәэсир итү
Тәэ – тәэ – тәэмин итү
Маэ – маэ – маэмай өрә
W авазын әйтергә өйрәнү
Ва – ва – Вагыйзның ватаны
Башлана бер авылдан.
***
Вә – вә – Вәлигә – Вәзирә,
Вә – вә Вәсимгә – Вәсилә.
“С” авазына күнегүләр
Са – са – Са – ния суга бара.
Са – са – сабын
Сабын белән юын.
Са – са – Сара сабын ала.
Сара сабын ярата.
Суда, суда,
Суда йөзәләсеңме?
Ык суының салкынын
Йөзми сизәләсеңме?
Бас әйдә, Өммегөлсем,
Идәннәре бөгелсен.
Басуда әти кар суы тота.
Сусыз игеннәр үсми.
Сә – сә – сәгать тиз йөри.
Сә – сә – Сәлим сине сагынган.
Са – са – Сабада ел саен сабан туе ясыйлар.
Са – са – Салаватның абыйсы солдат булган.
Мин сандугач, син карлыгач.
Су – су – сулагай кулын селти.
Сара апа сыер сава.
Савыт – саба шалтырый.
Сөйләнә – сөйләнә сагыз кебек сылана.
Са – са – савым сыеры сөтне яхшы бирә.
“Ч “ авазына күнегүләр
Чу – чу – Чулпан чана шуа.
Ча – ча – чалбар миңа килешә.
Че – че – чебен.
Чебен тимәс чер итәр.
Чи – чи – чиләк.
Чияле чиләк.
Чиләк – чиләк җыйган җиләк.
Сандугач чут – чут сайрый.
Елгадан чабак, чуртан тотабыз.
Чы – чы- чыршы
Чыршыга чыпчык кунмый.
Чыпчыклар чыркылдаша.
Чә – чә – чәбәк.
Чәбәк – чәбәк итәбез.
Чу – чу – чума.
Чума үрдәк, чума каз.
Чаптар атлар шәп чаба.
Әнием чигү чигә.
Бер чынаяк чәй эчтем.
“Ш” авазына күнегүләр
Ша – аш – шалаш
Шалашта малайлар шаяра.
Шалашта кызлар аш ашый.
Тышта шау – шу киләләр.
Шо – шо – шома шарлар очалар.
Шамил таудан чана шуа.
Шыгыр – шыгыр килә карлар
Шы – шы – шырпы бик куркыныч.
Аның белән шаярма.
Ша – ша – шабыр тиргә төшеп,
Шайба куган ди Шамил.
Кулларын шап – шоп китереп,
Шаярып кул чабалар.
“К” авазына күнегүләр
Ка – ка – кабак
Кабак кайда үсә?
Кабак бакчада үсә.
Ка –ка – карбыз
Карбыз кызыл була.
Ка – ка – кавын.
Кавын тәмле була.
Карама кабыгы каты була.
Кыш көне салкын да соң.
Күк күгәрчен.
Күке бала чыгармый.
Карасы кара, агы ак.
Кара карга чеби урлаган.
Саесканнар карак була.
Камил кармак белән балык тота.
Касыйм картаны яхшы белә.
Кәрим каты бал капкан.
Солдат керфек тә какмый,
Чикләрне саклый.
Ка – ка – кара, кара карга,
Кара каргалар килгән.
Аклы – каралы саескан очкан да очкан.
“Р” авазына күнегүләр
ра – ра – ра – ра – радио
Радио матур сөйли.
Ул радио сатып алган.
Ур – ра , ур – ра бер бура
Безнең бакчада тора.
Ра – ра – Рамил русча сөйләшә.
Кара, кара, Радик баганага менеп бара.
Рә – рә – рәхәтләнеп рәсем ясап ятабыз.
Ра – ра – ракета
Ра – ра – район.
Мин ракетада очам.
Рамазан районга барган.
Кадакка дип бәргән идем,
Туры килде бармакка.
Балыкка дип барган идем,
Чүп эләкте кармакка.
“З” авазына күнегүләр
За – за – Заман
Зи – зи – Зифа
Заман зур
Зә – зә – Зәнфирә
Зәнфирәнең дусты Зөлфия
Зифа зирәк.
За – за – затлы
Затлы зонтик.
Зәйтүнәнең күзе зәңгәр.
Азат зирәк бала.
Зөбәрҗәт, Зөһрә, Заһир.
“ЗС” авазларына күнегүләр
Язса,
Азат язса, матур яза.
Сыз – са
Син сызсаң, туры сызасың.
Уз – са
Әйдә, узсаң уз инде
Туз – са
Кортлар тузса чагалар
Йөз – сә
Балык йөзсә, шәп йөзә
Түз – сә
Түзсә дә түзәр икән.
“Һ” авазына
һоп – һоп, туп һавага сикерә
Һоп – һоп, Баһау туплы уйный
“Һау – һау” диеп этләр өрә.
Таһир һаман шәһәрне сагына.
Һавада бер торна күрдем.
“Һәш – һәш” диеп мал куалар.
Зөһрә, зәһәр, Мәһди.
“Й” авазына күнегүләр
Йә – йә
Яшеннәр ялт – йолт килә.
Юлга чыксаң елама.
Бала егыла – егыла егылмаска өйрәнә.
Йы – йы елак, ертык колак.
Кара елан юлда ята.
Юынмаган бала шапшак була.
Йо – йо – йокы.
Йокы тәмле була.
Без йоклаганда үсәбез.
Йо – йо – йомшак
Йомшак юрган
Тавык йомры йомырка салган.
“Ж” авазына күнегүләр
Жу – жу – жу итте
Йөрәгем жу итеп китте.
Безнең журнал бар.
Журналда билгеләр бар.
“Һ” авазын әйтергә өйрәнү
Һә – һә – һәйкәл
Хә -хә – хәтер
Ха – ха – халык хәтере
Һа – һа – һаман
Әһә – әһә- әһәмият
Һа – һа – бәһа, бәһасе күпме?
Һа – һа – аждаһа
Һәр – һәр – һәрбер бала
Һир – һир – Таһир – Зөһрә.
Һу – һу – һушымны алды.
Хо – хо – холысыз
Һәр – һәр – шәһәр
Һө – һө -һөнәр
Һа – һа – баһадир
“Һәмзә” не әйтергә өйрәнү
Тәэ – тәэ – тәэсир итү
Тәэ – тәэ – тәэмин итү
Маэ – маэ – маэмай өрә
W авазын әйтергә өйрәнү
Ва – ва – Вагыйзның ватаны
Башлана бер авылдан.
***
Вә – вә – Вәлигә – Вәзирә,
Вә – вә Вәсимгә – Вәсилә.
“С” авазына күнегүләр
Са – са – Са – ния суга бара.
Са – са – сабын
Сабын белән юын.
Са – са – Сара сабын ала.
Сара сабын ярата.
Суда, суда,
Суда йөзәләсеңме?
Ык суының салкынын
Йөзми сизәләсеңме?
Бас әйдә, Өммегөлсем,
Идәннәре бөгелсен.
Басуда әти кар суы тота.
Сусыз игеннәр үсми.
Сә – сә – сәгать тиз йөри.
Сә – сә – Сәлим сине сагынган.
Са – са – Сабада ел саен сабан туе ясыйлар.
Са – са – Салаватның абыйсы солдат булган.
Мин сандугач, син карлыгач.
Су – су – сулагай кулын селти.
Сара апа сыер сава.
Савыт – саба шалтырый.
Сөйләнә – сөйләнә сагыз кебек сылана.
Са – са – савым сыеры сөтне яхшы бирә.
“Ч “ авазына күнегүләр
Чу – чу – Чулпан чана шуа.
Ча – ча – чалбар миңа килешә.
Че – че – чебен.
Чебен тимәс чер итәр.
Чи – чи – чиләк.
Чияле чиләк.
Чиләк – чиләк җыйган җиләк.
Сандугач чут – чут сайрый.
Елгадан чабак, чуртан тотабыз.
Чы – чы- чыршы
Чыршыга чыпчык кунмый.
Чыпчыклар чыркылдаша.
Чә – чә – чәбәк.
Чәбәк – чәбәк итәбез.
Чу – чу – чума.
Чума үрдәк, чума каз.
Чаптар атлар шәп чаба.
Әнием чигү чигә.
Бер чынаяк чәй эчтем.
“Ш” авазына күнегүләр
Ша – аш – шалаш
Шалашта малайлар шаяра.
Шалашта кызлар аш ашый.
Тышта шау – шу киләләр.
Шо – шо – шома шарлар очалар.
Шамил таудан чана шуа.
Шыгыр – шыгыр килә карлар
Шы – шы – шырпы бик куркыныч.
Аның белән шаярма.
Ша – ша – шабыр тиргә төшеп,
Шайба куган ди Шамил.
Кулларын шап – шоп китереп,
Шаярып кул чабалар.
“К” авазына күнегүләр
Ка – ка – кабак
Кабак кайда үсә?
Кабак бакчада үсә.
Ка –ка – карбыз
Карбыз кызыл була.
Ка – ка – кавын.
Кавын тәмле була.
Карама кабыгы каты була.
Кыш көне салкын да соң.
Күк күгәрчен.
Күке бала чыгармый.
Карасы кара, агы ак.
Кара карга чеби урлаган.
Саесканнар карак була.
Камил кармак белән балык тота.
Касыйм картаны яхшы белә.
Кәрим каты бал капкан.
Солдат керфек тә какмый,
Чикләрне саклый.
Ка – ка – кара, кара карга,
Кара каргалар килгән.
Аклы – каралы саескан очкан да очкан.
“Р” авазына күнегүләр
ра – ра – ра – ра – радио
Радио матур сөйли.
Ул радио сатып алган.
Ур – ра , ур – ра бер бура
Безнең бакчада тора.
Ра – ра – Рамил русча сөйләшә.
Кара, кара, Радик баганага менеп бара.
Рә – рә – рәхәтләнеп рәсем ясап ятабыз.
Ра – ра – ракета
Ра – ра – район.
Мин ракетада очам.
Рамазан районга барган.
Кадакка дип бәргән идем,
Туры килде бармакка.
Балыкка дип барган идем,
Чүп эләкте кармакка.
“З” авазына күнегүләр
За – за – Заман
Зи – зи – Зифа
Заман зур
Зә – зә – Зәнфирә
Зәнфирәнең дусты Зөлфия
Зифа зирәк.
За – за – затлы
Затлы зонтик.
Зәйтүнәнең күзе зәңгәр.
Азат зирәк бала.
Зөбәрҗәт, Зөһрә, Заһир.
“ЗС” авазларына күнегүләр
Язса,
Азат язса, матур яза.
Сыз – са
Син сызсаң, туры сызасың.
Уз – са
Әйдә, узсаң уз инде
Туз – са
Кортлар тузса чагалар
Йөз – сә
Балык йөзсә, шәп йөзә
Түз – сә
Түзсә дә түзәр икән.
“Һ” авазына
һоп – һоп, туп һавага сикерә
Һоп – һоп, Баһау туплы уйный
“Һау – һау” диеп этләр өрә.
Таһир һаман шәһәрне сагына.
Һавада бер торна күрдем.
“Һәш – һәш” диеп мал куалар.
Зөһрә, зәһәр, Мәһди.
“Й” авазына күнегүләр
Йә – йә
Яшеннәр ялт – йолт килә.
Юлга чыксаң елама.
Бала егыла – егыла егылмаска өйрәнә.
Йы – йы елак, ертык колак.
Кара елан юлда ята.
Юынмаган бала шапшак була.
Йо – йо – йокы.
Йокы тәмле була.
Без йоклаганда үсәбез.
Йо – йо – йомшак
Йомшак юрган
Тавык йомры йомырка салган.
“Ж” авазына күнегүләр
Жу – жу – жу итте
Йөрәгем жу итеп китте.
Безнең журнал бар.
Журналда билгеләр бар.